Είναι το φαινόμενο της Τaylor Swift ο θρίαμβος του συνηθισμένου; 

Τι το τόσο μαγικό έχει αυτό το κορίτσι από το αμερικανικό Midwest που φαινομενικά ενσαρκώνει όλη τη χρυσή μετριότητα του σήμερα και παρ’ όλα αυτά αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο;

ΑΠΟ ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

H φωνή του boomer μέσα μου είναι αδυσώπητη: Γιατί είναι παντού η Taylor Swift; Τι το τόσο μαγικό έχει αυτό το 33χρονο κορίτσι από το αμερικανικό Midwest που φαινομενικά ενσαρκώνει όλη τη χρυσή μετριότητα του σήμερα αλλά παρ’ όλα αυτά αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο; 

Η Taylor γιόρτασε τη νίκη της ομάδας του μπρουτάλ boyfriend της, Travis Kelce με ένα φιλί στο γήπεδο, σε μια λαμπερή μετενσάρκωση του αμερικανικού ονείρου γνώριμη και βαρετή όσο και ο αφρός της Coca Cola.

Έχει σίγουρα μισό δισεκατομμύριο folowers στο Instagram, έχει σπάσει κάθε ρεκόρ πωλήσεων ακόμη και την εποχή του streaming του οποίου φυσικά είναι βασίλισσα και πέρσι έβαλε μερίδα του κοινού σε πειρασμό να πουλήσει τα όργανα του για μεταμόσχευση προκειμένου να εξασφαλίσει ένα από τα πανάκριβα και περιζήτητα εισιτήρια για το περίφημο Eras Tour της. Το Time την ανακήρυξε πρόσωπο της χρονιάς. Πριν μερικές εβδομάδες κέρδισε για τέταρτη φορά το Grammy για το δίσκο της χρονιάς, δημιουργώντας ένα νέο ρεκόρ και ανεβάζοντας τις νίκες της στα βραβεία στις 14. 

Πριν λίγες μέρες διοργανώθηκε ένα τριήμερο διεθνές ακαδημαϊκό συνέδριο από το Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης με την συμμετοχή 78 ιδρυμάτων που υπέβαλαν περισσότερες από 400 εργασίες ακαδημαϊκών. Με θέμα τη Taylor φυσικά και την επίδραση της σε τομείς όπως η μουσική βιομηχανία, τα ζητήματα φύλου, η πολιτική και η λογοτεχνία. 

Τις προάλλες στο Superbowl όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα επάνω της και στον μπρουτάλ boyfriend της, Travis Kelce, προβεβλημένο παίκτη του αμερικανικού ράγκμπι με τους δυο τους να γιορτάζουν την νίκη της ομάδας του στο γήπεδο με ένα πολυφωτογραφημένο φιλί, σε μια λαμπερή αλλά πολλοστή μετενσάρκωση του αμερικανικού ονείρου γνώριμη όσο και ο αφρός της Coca Cola. Μια φαινομενική επιστροφή στις απλές αξίες του χτες, ένας θρίαμβος του συνηθισμένου. 

Η Taylor αποπνέει δύναμη και γνωρίζει πως να την χρησιμοποιήσει: Χρησιμοποιεί την τεράστια πλατφόρμα της για να μιλήσει για θέματα όπως ο ρατσισμός, η απληστία των πολυεθνικών εταιριών, η καταπίεση των γυναικών. 

Στην πραγματικότητα  βέβαια η Taylor είναι ότιδήποτε άλλο εκτός από συνηθισμένη. Μια γνήσια καλλιτεχνική και συνθετική φλέβα που ξεκίνησε από την country μουσική για να ξεπεράσει τους κάθε είδους περιορισμούς της και να πειραματιστεί με επιτυχία σε άλλα μουσικά είδη και τελικά να τα κατακτήσει σε ένα μοναδικό δημιουργικό fusion. Οι εξομολογητικοί, βιωματικοί της στίχοι είναι βγαλμένοι κατ’ ευθείαν από την συναρπαστική ζωή της και τα πολυσυζητημένα της ειδύλλια. 

Ηγείται της εποχής της εξακολουθώντας να διατηρεί υψηλές πωλήσεις και δημοτικότητα ενώ γύρω της ο χάρτης της μουσικής ξαναγραφόταν με την εμφάνιση του streaming. Όπως  όλες οι προβεβλημένες γυναίκες δέχθηκε πόλεμο από κάθε μεριά, από τον Kanye West  που μεταξύ άλλων είχε διακόψει μια  βράβευσή της στα Grammy, τους υποστηρικτές του προέδρου Τραμπ, μέχρι τις σκοτεινές δυνάμεις της βιομηχανίας: Δεν υπέκυψε ποτέ αλλά διαχειρίστηκε το κάθε χτύπημα με ιδιοφυΐα. Όταν τα δικαιώματα των τραγουδιών της αγοράστηκαν πίσω από την πλάτη της από τρίτους εκείνη ξανάγραψε το βιβλίο των κανόνων, ηχογραφώντας εκ νέου τα παλιά της άλμπουμ, κυκλοφορώντας τα ξανά στη νέα της εταιρία βγάζοντας δισεκατομμύρια. 

Η Taylor αποπνέει δύναμη και γνωρίζει πως να την χρησιμοποιήσει: Δεν επέτρεψε στο Spotify να φιλοξενήσει την μουσική της επί μια τριετία σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα ελάχιστα χρήματα που παίρνουν οι καλλιτέχνες από την πλατφόρμα. Δεν αγωνίζεται όμως μόνο για τα δικαιώματα των καλλιτεχνών. Χρησιμοποιεί την τεράστια πλατφόρμα της για να μιλήσει για θέματα όπως ο ρατσισμός, η απληστία των πολυεθνικών εταιριών, η καταπίεση των γυναικών.  Η υγιής, δυναμική, όσο και προσιτή εικόνα της, η εξυπνάδα και η προοδευτικότητα της, είναι μια ανεξάντλητη πηγή θετικής έμπνευσης.  

Ίσως η ανοσία στη γοητεία της Τέιλορ να είναι μια ένδειξη γήρατος που είναι φυσιολογικό να μας εκνευρίζει… 

Η επιδράστικότητα της είναι τέτοια που πολλοί πιστεύουν ότι η υποστήριξη της στον Τζο Μπάιντεν του χάρισε την νίκη απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ στις Αμερικανικές εκλογές πριν τέσσερα χρόνια και μια θεωρία συνομωσίας ήθελε την παρουσία της στο Superbowl και την νίκη των Kansas City Chiefs ως προσχεδιασμένη από το επιτελείο του Αμερικανού προέδρου που ελπίζει να πάρει το χρίσμα της Taylor και για τις εκλογές του 2024. 

Ίσως η Taylor να μοιάζει σαν να μην έχει το star quality και την ανατρεπτική δύναμη της Madonna, την σαγηνευτική εκκεντρικότητα της Lady Gaga, τον αισθησιασμό της Beyonce ή την φωνή της Adele. Ούτε την ομορφιά της J Lo. Για να μην πάμε στην αμείλικτη σύγκριση με τα εμβληματικά είδωλα του χθες… Τα παραπάνω ίσως να είναι μια αντικειμενική παρατήρηση ίσως και να οφείλονται στο ότι έχω γεννηθεί την εποχή του Πεισίστρατου ή, ακόμη χειρότερα, έχω μεγαλώσει σε έναν κόσμο υποταγμένο στην πατριαρχία. 

Ούτως ή άλλως όμως ο μαγικός κόσμος της ποπ είναι ένα εφηβικό τερέν που κανονικά πρέπει αν όχι να τρομοκρατεί τους ενήλικες, τουλάχιστον να τους ξενίζει και σίγουρα να τους προκαλεί να τον απαξιώνουν όπως παραδοσιακά οφείλει να κάνει κάθε προηγούμενη γενιά με την κουλτούρα της επόμενης. Στην περίπτωση της Taylor πιθανότατα αυτό που ενοχλεί κάποιους να είναι η αίσθηση deja vu.  Γιατί όμως αυτό να αφορά το νεανικό κοινό της που ατενίζει αυτόν τον γενναίο νέο κόσμο για πρώτη φορά και όλα στα μάτια τους μοιάζουν συναρπαστικά και καινούργια; Ίσως τελικά η ανοσία στη γοητεία της Τέιλορ να είναι μια ένδειξη γήρατος που είναι φυσιολογικό να μας εκνευρίζει… 

 

Cover Photo:Getty Images/Ideal Image

SHARE THE STORY