Όσοι και όσες είδαμε τη σειρά «Μέγας Αλέξανδρος» το νοιώσαμε, το αισθανθήκαμε μας κατακυρίευσε: Απογοήτευση να το πω, ξενέρωμα όπως θα το έλεγαν τα παιδιά μου, πολύ κακό για το τίποτα όπως θα το έλεγε  ο Σαίξπηρ, λάδι λάδι και τηγανίτα τίποτα, όπως θα το έλεγε η μακαρίτισσα η γιαγιά Λένη; Κάτι από όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμα. 

Καταρχήν για να τοποθετηθώ σκωπτικά, ο Μέγας Αλέξανδρος μαζί με τον Αχιλλέα υπήρξαν τα απόλυτα ρωμαλέα αρσενικά της Ελληνικής αρχαιότητας. Οι 2 φαβορί Τζειμς Μποντ της Αρχαίας Ελλάδας, αρσενικά με Α κεφάλαιο, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, για άνδρες, γυναίκες, στρέιτ, γκέι, όλους. 

Με το καλημέρα σας, στο όγδοο λεπτό της σειράς πριν καλά–καλά συνηθίσει το ματάκι μας στον αδιάφορο, μικροσκοπικό –με κακή ξανθιά βαφή Κρίσταλ Κολόρ Νο 15 από τα 80’s– πρωταγωνιστή της σειράς που υποδυόταν τον Απόλυτο Μακεδόνα Στρατηλάτη, έπεσε το πρώτο φιλί με τον Ηφαιστίωνα, έτσι για να μας κόψει την όρεξη σε όλες εμάς που έχουμε αδυναμία στα αρχαία αρσενικά πρότυπα και να ανοίξει την όρεξη σε κάποιους άλλους. 

Μα με την πρώτη σχεδόν ατάκα πλατσουρίσματα στο ποτάμι και φιλί με τον Ηφαιστίωνα αγαπητέ αλλοδαπέ σεναριογράφε; Μπροστά σου έχεις την  μεγαλύτερη στρατιωτική ιδιοφυΐα που γεννήθηκε και έζησε ποτέ και ήταν δεν ήταν 18, δεν μπήκες καν στον κόπο να μας δείξεις πως μαθήτευσε κοντά στον Μεγαλύτερο Όλων Αριστοτέλη, μας πας στα άδυτα της αρχαίας κρεβατοκάμαρας του; Λες και βλέπουμε φίλους μας ξένους σχεδιαστές στο κλαμπ Σκορπιός στην Μύκονο να ξεδίνουν; Είπαμε έχουμε διαβάσει πως οι αρχαίοι Έλληνες υπήρξαν και  πανηδονιστές ό,τι κι αν σημαίνει αυτό πριν εξαπλωθεί ο Χριστιανισμός και δεν θεωρούσαν την ομοφυλοφιλία ταμπού, αλλά μέχρι εκεί.  

Αν αυτό δεν είναι στοχευμένο εύρημα μάρκετινγκ της σειράς εξαρχής, τότε κι εγώ φέρνω λίγο στην μάνα του την Ολυμπιάδα που ήταν μελαχρινή με γαλανά μάτια και αξάν Τζόαν Κόλινς/ Αλεξίς Κάρινγκτον  στην Δυναστεία. Μια σειρά μέτρια σε ιστορικό βάθος χωρίς σπουδαίους ξένους  ιστορικούς να μιλούν. Το μόνο θετικό ήταν η ύπαρξη και οι εξιστορήσεις της εξαιρετικής Ελληνίδας αρχαιολόγου που ζει μόνιμα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, Καλλιόπης Παπακώστα η οποία έχει αφιερωθεί εξ ολοκλήρου να αποδείξει πως ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι εκεί,στην πόλη που ονοματοδότησε ο ίδιος. 

Όποτε έχω δει σειρά, ταινία με τον Μέγα Αλέξανδρο ήταν μια μεγάλη απογοήτευση. Πρώτα ο Κόλιν Φάρελ σκηνοθετημένος από τον Όλιβερ Στόουν με τα απανωτά ψυχολογικά του,- και την πιο περίεργη Ολυμπιάδα για μητέρα, την Αντζελίνα Τζολί – και με τις πιο άσχετες πορτοκαλί ανταύγειες λες και του της έκανε ρέιβ κομμωτής σε παραθεριστικό κομμωτήριο στο Κανκούν. 

Εύλογα γεννάται η απορία τουλάχιστον γιατί δεν μπήκε καν στον κόπο κανείς casting director να πλησιάσει τουλάχιστον έστω φυσιογνωμικά τον Μέγα Αλέξανδρο, που είχε την πιο χαρακτηριστική κλασική ελληνική αρχαία ομορφιά. Τι ζητάω κι εγώ θα μου πείτε; Μάρκετινγκ αγαπητοί μου στο όγδοο λεπτό βάζει γκολ ο Ηφαιστίωνας και τελειώνει το παιχνίδι άρον άρον, ό,τι ξέραμε να το ξεχάσουμε. Νέοι καιροί, νέα ήθη… 

Και το κερασάκι στην τούρτα χαριστική βολή για όλες εμάς που μεγαλώσαμε, και μεγαλώνουμε με επικές σειρές, ήταν το σημερινό ενσταντανέ από την επίδειξη της κορυφαίας πρόσφατα χαμένης Vivienne Westwood που πριν μερικές ώρες μας κατακρεούργησε, φυσικά όχι η ίδια μάλλον ο κορυφαίος σχεδιαστής της και χήρος Andreas Kronthaler… 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη art8amby (@art8amby)

Πάει  ο μύθος του απόλυτου Σκωτσέζου πολεμιστή αγαπητές μου, το πρότυπο του Άντρα, του αρρενωπού, του, του…γράφω και λυγώ, γυναίκα είμαι, πόσες απογοητεύσεις σε έναν μήνα να αντέξω… 

Ο υπέροχος κατά τα αλλά τραγουδιστής Sam Smith, εμφανίστηκε ως γκεστ σταρ στο σόου αφού πήρε καμία 40αρια κιλά παραπάνω και τρομάξαμε να τον αναγνωρίσουμε, και ενώ η κουλτούρα του body positivity μας επιβάλει να πούμε ότι αυτό είναι σωστό και υγιές ενώ στην πραγματικότητα είναι ολέθριο. Ο Sam υποδύθηκε τον μεταμοντέρνο Χαϊλάντερ της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και εμφανίστηκε σθεναρά, περήφανα στην πασαρέλα  με 20ποντο μποτάκι, καυτό μάλλινο ( αυτό που τσιμπάει) ταρτάν της Σκωτίας, μπικίνι, μαλλί Ζωζώ Σαπουντζάκη στο “Ξυπόλυτος πρίγκιψ” με τον Βουτσά, ριγμένο ανέμελα από την μια πλευρά και πήγαινε να σκοτώσει με μια γκλίτσα χοιροβοσκού χαλαρά Βρετανούς. 

Πέρα από το αστείο του θέματος ειλικρινά αναρωτιέμαι και καταλήγω στο επιτέλους, γιατί τα πάντα, μόδα, εκδόσεις, κινηματογράφος πρέπει να βασίζονται στο προμελετημένο έγκλημα του μάρκετινγκ; Δηλαδή μια αρχαία ιστορία δεν μπορεί να παραμείνει ατόφια και να μην κατακρεουργηθεί για σκοπιμότητες μάρκετινγκ μιας συγκεκριμένης ομάδας ανθρώπων που έχουν μάθει να σκέφτονται πως μόνο αποδομώντας άγρια κάτι ή κάποιον χαρακτήρα ή μια αρχαία θρυλική ιστορία θα τραβήξεις πλέον το ενδιαφέρον; Τόσο προμελετημένο πια που καταντά βαρετά προβλέψιμο ακόμα και από τον πιο αδαή.  

Δεν χρειάζεται να αποδομήσουμε τα πάντα και τους πάντες για να καταδείξουμε την διαφορετικότητα που υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Οι κοινωνίες θεσπίζουν και νόμους και εξελικτικά οι κρίσεις των ανθρώπων όλου του κόσμου, δέχτηκαν και δέχονται  όλο και πιο πολύ την ελευθερία έκφρασης και διαφορετικότητας.  Μόνο σε καθεστώτα ολοκληρωτικού απολυταρχισμού που ζουν πίσω από τον ήλιο στα ανθρώπινα δικαιώματα δεν ισχύουν πλέον τα παραπάνω. 

Αλλά αυτό το ξεχείλωμα των πάντων, θεσφάτων θρύλων, ιστορικών προσώπων μέχρι που θα πάει; Όλα πλέον πρέπει να τα μετατρέπουμε για τον βωμό της διαφορετικότητας για να είμαστε καλυμμένοι για όλους και για όλα ή και γιατί έτσι εξυπηρετεί το marketing success; Εντάξει, ας περιμένουμε και το ριμέικ “Καίσαρα και Κλεοπάτρα” σε αντίθετους ρόλους, τον Παπαφλέσσα ή την κυρά Φροσύνη με διάφορες πικάντικες λεπτομέρειες, τον Κόναν τον Βάρβαρο ντυμένο Μάιλι Σάιρους και πάει λέγοντας. 

Έλεος πια, μια σειρά πήγα να δω, ένα σόου μόδας να χαζέψω, μου κάψατε πάλι τον ήδη ταλαιπωρημένο μου εγκέφαλο. Σταματήστε να κατέβω … 

Photo: Getty Images/Ideal Image