Εκατόν δεκαέξι πολύτιμα έργα του κορυφαίου ζωγράφου Μιχάλη Οικονόμου, που γεννήθηκε το 1884 στον Πειραιά και πέθανε στο Δρομοκαΐτειο το 1933, στα 49 του χρόνια, συνθέτουν την έκθεση, με τίτλο “Μιχάλης Οικονόμου. Η αλχημεία της ζωγραφικής”, σε επιμέλεια της δρ Αφροδίτης Κούρια.

Η αναδρομική έκθεση του διακεκριμένου Έλληνα ζωγράφου του Μεσοπολέμου παρουσιάστηκε αρχικώς στην Πινακοθήκη Αβέρωφ στο Μέτσοβο και στη συνέχεια “μετακόμισε’ στην Αθήνα στο Ιδρυμα Β & Μ Θεοχαράκη, όπου και θα παραμείνει έως τις 12 Μαίου 2024.

Η εκδήλωση των εγκαινίων ξεκίνησε με τους χαιρετισμούς του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων, κυρίου Κωνσταντίνου Τασούλα, της Αντιπροέδρου του Ιδρύματος Β. & Μ. Θεοχαράκη, κυρίας Αννίτα Θεοχαράκη, της Προέδρου του Ιδρύματος Ε. Αβέρωφ –Τοσίτσα και συγγραφέα, κυρίας Τατιάνα Αβέρωφ-Ιωάννου, της επιμελήτριας της έκθεσης, δρ. Αφροδίτης Κούρια και του Διευθυντή Εικαστικού Προγράμματος του Ιδρύματος Β. & Μ. Θεοχαράκη, κυρίου Τάκη Μαυρωτά.

Στη συνέχεια οι εκλεκτοί καλεσμένοι, προσωπικότητες απο τον χώρο της πολιτικής, των τεχνών και των γραμμάτων και της αθηναίκής κοινωνίας ξεναγήθηκαν στον μαγευτικό κόσμο του Μιχάλη Οικονόμου θαυμάζοντας τα ευφάνταστα έργα του, τα οποία αντανακλούν άμεσα τη βαθιά επιθυμία του ίδιου του ζωγράφου, ο οποίος τόνιζε: «Θέλω να δώσω αίσθημα, όσο μπορώ περισσότερο αίσθημα….»

« Τα κτίσματα όπως και τα δέντρα, στέρεα πλασμένα και χωροθετημένα, μαρτυρούν σε πολλούς πίνακες πως ο ζωγράφος διαθέτει γερή αίσθηση της φόρμας, μια γλυπτική αντίληψη – μπορεί να πει κανείς – για τον όγκο και τη φόρμα μέσα στον χώρο. Η σαφήνεια στην οργάνωση των όγκων, των επιπέδων καθώς και στην άρθρωση του χώρου αποτελεί συστατικό γνώρισμα των περισσότερων έργων της πρώτης περιόδου του καλλιτέχνη» αναφέρει η επιμελήτρια της έκθεσης, δρ. Αφροδίτη Κούρια.

Τα τοπία του Οικονόμου, άλλοτε ως φυσικός χώρος και άλλοτε ως προβολή «ζωντανών» κτισμάτων με την αυτονομία της ιδιόμορφης πινελιάς και τη δύναμη του σχεδίου, τον κατατάσσουν σε έναν από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους ζωγράφους.