Έχω τη χαρά να γνωρίζω την Anita Brand και τον Χάρη Χριστόπουλο εδώ και αρκετά χρόνια, καθώς συνεργαζόμασταν και συνεργαζόμαστε έως σήμερα στο χώρο των ΜΜΕ, με αμοιβαίο σεβασμό και αγάπη. Πρόκειται, και γράφω αυτές τις γραμμές με περίσσια αμεροληψία, για ένα από τα πιο συμπαθή, γλυκά, γεμάτα ήθος και αξιοπρέπεια ζευγάρια που ξέρω.

Όχι, ότι αυτό είναι ο λόγος που παίρνω θέση σε κάτι τόσο σοβαρό και συνάμα θλιβερό. Η Anita δημοσιοποίησε χθες, κάτι που σπάνια κάνει, προσωπικό υβριστικό μήνυμα που της έστειλε ένας ακόλουθός της, ο οποίος βωμολοχεί κρίνοντάς την, για την ηλικία που έγινε μητέρα, (ο ίδιος την αποκάλεσε μεταξύ άλλων και τεμπέλα διότι η «καμήλα δεν κοιτά τη δική της καμπούρα παρά μόνο των άλλων).

Αυτό είναι το γεγονός.

Υπάρχουν όμως πολλοί, πάρα πολλοί εκεί έξω, που και ο όρος αμερικανιά «haters» δεν τους αξίζει. Οι πράξεις τους συνάδουν με τον χαρακτηρισμό «ρες», διότι μόνο ένα πράγμα μπορεί να προβεί σε σχόλια και απόψεις για το πότε μία γυναίκα θα τεκνοποιήσει.

Μόνο ένα «πράγμα» θα σχολιάσει τόσο μίζερα, απαράδεκτα, φθηνά, ρατσιστικά την κάθε προσπάθεια του φύλου μας, να βιώσουμε με κάθε δυνατό τρόπο, το ωραιότερο πράγμα στον κόσμο, τη μητρότητα.

Φίλτατε (που σίγουρα δεν είσαι), η μητρότητα δεν έχει ηλικία (παρεμπιπτόντως πρέπει να σε δει επειγόντως οφθαλμίατρος καθώς εκτός από hater είσαι και γκαβός, διότι η Anita είναι πολύ μικρότερη ηλικιακά.) Η μητρότητα μόνο ένα ζητούμενο έχει. Την αγάπη. Και μάλιστα μπόλικη από αυτή. Όλα τα άλλα είναι ψιλά γράμματα, που σίγουρα ούτε αυτά σου διδάχθηκαν όταν έπρεπε.

Η αγάπη βέβαια δεν έρχεται στον δρόμο όλων ή κάποιοι τη βιώνουν με έλλειμμα. Ακόμα και αυτό το δεδομένο όμως, δεν αθωώνει τέτοιες πράξεις.

Μήπως λοιπόν εκεί που κάθεσαι αναπαυτικά και σκρολάρεις διαολεμένα, προσπαθώντας να ανακαλύψεις το επόμενο θήραμά σου, να γκουγκλάρεις να βρεις καμιά δουλειά; Ίσως αυτό σε κάνει άνθρωπο και καταφέρεις να ανέβεις καμία κλίμακα στη ζωή σου.

Πολλά φιλιά από μία γυναίκα και εργαζόμενη μητέρα, που έφερα στον κόσμο 2 παιδιά, σε ηλικία που μάλλον δεν εγκρίνεις. Αλλά ξέχασα… who cares?

Μητέρες, μαμάδες, μανούλες, κάθε ηλικίας, μη διστάζετε να δημοσιοποιείτε στιγμές, καταστάσεις, αναμνήσεις που από αγάπη, σας κόβουν την ανάσα. Κάτι τέτοιο μάλλον παθαίνουν και όλοι οι δαύτοι εκεί έξω, που καλό θα ήταν πριν πληκτρολογήσουν, να πάρουν υπογλώσσια ή και ηρεμιστικά, διότι η καταστολή είναι μία συνθήκη προνόμιο στις μέρες μας.

*Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Instagram/ anabrand