Διαλειμματική νηστεία: Τελικά είναι επικίνδυνη για την καρδιά; Ο διατροφολόγος Τάσος Παπαλαζάρου δίνει την απάντηση στο ζήτημα που όλοι συζητούν

Η επιστημονική κοινότητα είναι ιδιαίτερα επιφυλακτική για τα πρόσφατα ευρήματα της αμερικανικής μελέτης και όλοι περιμένουμε την κανονική μελέτη δημοσιευμένη σε έγκριτο περιοδικό ώστε να γίνει η επιστημονική κριτική.

ΑΠΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΛΑΖΑΡΟΥ

Τις τελευταίες ημέρες, έχει ξεσπάσει ένας μεγάλος θόρυβος που έχει προκληθεί από την ανακοίνωση της περίληψης μιας μελέτης στο Συνέδριο της Αμερικάνικης Καρδιολογικής Εταιρείας στο Σικάγο και αφορά τη συσχέτιση του καρδιαγγειακού κίνδυνου με τη διαλειμματική νηστεία τύπου 16.8 για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Με αφορμή τις αντιδράσεις που έχει προκαλέσει η μελέτη, ο διαιτολόγος- διατροφολόγος, Τάσος Παπαλαζάρου παραθέτει μερικά σημαντικά στοιχεία, επεξηγώντας τα ευρήματα από το Συνέδριο.

Όπως επισημαίνει ο ίδιος:

  • Η διαλειμματική νηστεία αφορά έναν συγκεκριμένο τρόπο σίτισης που σχετίζεται με χρονικό περιορισμό και μόνο. Δηλαδή δεν αφορά αλόγιστη πρόσληψη τροφής ούτε σε ενέργεια, αλλά ούτε σε επιμέρους μακρο- και μικρο στοιχεία.
  • Η διαλειμματική νηστεία έχει διάφορες εκδοχές της και οι πιο συνηθισμένες σήμερα, είναι 1. Η Δίαιτα εναλλασσόμενων θερμίδων (τρώμε μια μερα κανονικά και μία μέρα χαμηλά σε θερμίδες, περίπου 500 kcal) 2. Δίαιτα 5.2 (τρώμε 5 μέρες κανονικά και 2 μέρες, όχι συνεχόμενα, χαμηλά σε θερμίδες περίπου 500 kcal ) και 3. Δίαιτα 16.8 (τρώμε σε ένα παράθυρο 8 ωρών μέσα στη μέρα). Το εύρημα της περίληψης της εργασίας, αφορά μόνο την τελευταία.
  • Αυτό που γνωρίζουμε έως τώρα είναι ότι η διαλειμματική  νηστεία είναι αποτελεσματική τουλάχιστον όσο (κάποιες μελέτες δείχνουν ότι είναι περισσότερο αποτελεσματική) και μια συμβατική ολιγοθερμιδική δίαιτα, με θετική επίδραση επίσης σε διάφορους δείκτες υγείας όπως μείωση αρτηριακής πίεσης, έλεγχος επιπέδων σακχάρου στο αίμα κα. Αυτό που δεν γνωρίζαμε ήταν τι συμβαίνει σε μακροχρόνια χρήση της.
  • Σε αυτό τον προβληματισμό έρχεται η νέα αυτή ανακοίνωση περίληψης να δώσει μια απάντηση. Οι ίδιοι οι συγγραφείς λοιπόν λένε, ότι η 16.8 είναι αποτελεσματική για βραχύ χρονικό διάστημα (έως και έναν χρόνο), όμως μακροπρόθεσμα (μέσος όρος παρακολούθησης 8 χρόνια), σχετίζεται με καρδιαγγειακό κίνδυνο.
  • Στην διαιτολογικη πρακτική δεν υπάρχει επιστήμονας Διαιτολόγος – Διατροφολόγος (τουλάχιστον που να γνωρίζω εγώ) που να συστήνει την 16.8 ως μόνιμο τρόπο σίτισης – ως τρόπο ζωής. Αντίθετα, η 16.8 διαλειμματική νηστεία χρησιμοποιείται ως μέρος της εξατομικευμένης διαιτητικής προσέγγισης σε  ασθενείς τους με εξαιρετικά αποτελέσματα τόσο απώλειας βάρους όσο κι αυξημένης συμμόρφωσης στο διαιτητικό πρωτόκολλο. Με άλλα λόγια η 16.8 αποτελεί ένα πολύ σημαντικό εργαλείο στα χέρια του διαιτολόγου για την απώλεια σωματικού βάρους.

View this post on Instagram

A post shared by RapTV (@rap)

Και κλείνοντας ας πούμε και δύο λόγια για την ανακοίνωση αυτή κάθε αυτή:

  • ΔΕΝ πρόκειται για μελέτη, αλλά για μια ανακοίνωση σε ένα συνέδριο. Δηλαδή ΔΕΝ έχει ακόμα δημοσιευτεί σε επίσημο περιοδικό ώστε να μπορούμε επιστημονικά να την κρίνουμε. Οι ίδιοι οι συγγράφεις λένε ότι από 20.000 άτομα, μόνο τα 414 ακολούθησαν τη διαλειμματική σίτιση κι αυτά ήταν χαμηλής εκπαίδευσης, πιο νέοι, με περιορισμένη πρόσβαση σε φαγητό και με τάση να καπνίζουν περισσότερο.
  • ΔΕΝ δείχνει η ανακοίνωση αυτή σχέση αιτίου αποτελέσματος, δηλαδή ΔΕΝ προκύπτει ότι η διαλειμματικη νηστεία τύπου 16.8 προκαλεί αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακού επεισοδίου κατά 91%. Δείχνει μια σχεση και μόνο, δηλαδή αυτοί που έχουν αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακού κινδύνου συμβαίνει και να ακολουθούν το συγκεκριμένο μοντέλο σίτισης.

Όπως συμπεραίνει ο διαιτολόγος- διατροφολόγος, η επιστημονική κοινότητα είναι ιδιαίτερα επιφυλακτική γι’ αυτά τα ευρήματα και όλοι περιμένουμε την κανονική μελέτη δημοσιευμένη σε έγκριτο περιοδικό ώστε να γίνει η επιστημονική κριτική. Πρόκειται για μελέτη παρατήρησης κι όχι τυχαιοποιημένη κλινική μελέτη κι έτσι τα ευρήματα της θα πρέπει να ερμηνεύονται με πολλή προσοχή. Μάλιστα δύο εκ των κορυφαίων καθηγητών στον χώρο του ελέγχου βάρους παγκοσμίως, η Dr Krista Varady, Καθηγήτρια Διατροφής στο Illinois University και ο Dr. Dariush Mozaffarian, καθηγητής Ιατρικής στο Tufts University θεωρούν ότι η συγκεκριμένη περίληψη έχει πολλά μεθοδολογικά κενά και την κρίνουν ως «πολύ προβληματική».

Εις αναμονή λοιπόν νεότερων!

*Πηγή φωτογραφίας: istockphoto.com

SHARE THE STORY