Όλοι νιώθουμε στρες κατά καιρούς, είναι εξάλλου κάτι συνυφασμένο με τα ups και τα downs που αντιμετωπίζουμε στη ζωή. Το στρες προέρχεται από πολλές πηγές: μπορεί να προκληθεί από συνθήκες στο περιβάλλον μας, από το σώμα μας, τις σκέψεις μας και το πώς αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας. Είναι απολύτως φυσικό να νιώθουμε στρεσαρισμένοι σε στιγμές που βιώνουμε πίεση (όπως π.χ όταν δίνουμε εξετάσεις) και το σώμα μας είναι έτσι σχεδιασμένο ώστε να αντιμετωπίζει το στρες και να αντιδρά σε αυτό.
Όταν νιώθουμε υπό πίεση, το νευρικό μας σύστημα δίνει εντολή στο σώμα μας να απελευθερώσει τις ορμόνες του στρες που περιλαμβάνουν την αδρεναλίνη, την νορεπινεφρίνη (ή, αλλιώς, νοραδρεναλίνη) και την κορτιζόλη. Οι ορμόνες αυτές επιφέρουν σωματικές αλλαγές ώστε να μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε την απειλή ή τον κίνδυνο που βρίσκεται ενώπιον μας. Ο μηχανισμός αυτός αποκαλείται “αντίδραση στο στρες” ή, αλλιώς, “αντίδραση πάλης ή φυγής”.
Το στρες μπορεί, για την ακρίβεια, να είναι κάτι θετικό καθώς μας βοηθάει να είμαστε σε εγρήγορση, να κινητοποιούμαστε, να προτεραιοποιούμε και να συγκεντρωνόμαστε στα σημαντικά καθήκοντα που έχουμε να επιτελέσουμε. Όταν η πίεση υποχωρεί, το σώμα επανέρχεται στην ισορροπία του και αρχίζουμε να νιώθουμε ξανά ήρεμοι. Όταν όμως βιώνουμε στρες πολύ συχνά ή για μεγάλα χρονικά διαστήματα ή όταν τα αρνητικά συναισθήματα μας υπερνικούν την ικανότητα μας να το διαχειριστούμε, τότε προκύπτει πρόβλημα. Η συνεχής ενεργοποίηση του νευρικού συστήματος που βιώνει την αντίδραση στο στρες (αντίδραση πάλης ή φυγής) μπορεί να καταπονήσει τον οργανισμό μας και να του προκαλέσει φθορές. Ας δούμε παρακάτω πώς το στρες επιδρά στα συστήματα του οργανισμού μας:
