Σύμφωνα με τον Πιερ ντε Κουμπερτέν εμπνευστή της αναβίωσης του αρχαίου αθλητικού θεσμού, η Ολυμπιακή Φλόγα είναι το αδιαμφισβήτητο σύμβολο του Ολυμπιακών Αγώνων και ένας συνδετικός κρίκος ανάμεσα στους παλαιούς και τους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Στην αρχαιότητα η φλόγα άναβε από τις ακτίνες του ήλιου με τη βοήθεια ενός κοίλου κατόπτρου και φυλάσσετο στο Πρυτανείο της Ολυμπίας, σ’ ένα βωμό αφιερωμένο στη θεά Εστία. Μετά την αναβίωση των αγώνων το 1896 η φλόγα έκανε την πρώτη της εμφάνιση στην έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων του Άμστερνταμ το 1928.

Η ιδέα του τελετουργικού της αφής της φλόγας στην Αρχαία Ολυμπία, καθώς και η λαμπαδηδρομία που ακολουθεί για τη μεταφορά της στον τόπο τέλεσης των αγώνων, ήταν του Γερμανού αθλητικού παράγοντα Καρλ Ντιμ που, φευ, υπηρετούσε το ναζιστικό καθεστώς, και υλοποιήθηκε για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου το 1936.

Η τελετή θα γινόταν αναπόσπαστο μέρος των σύγχρονων Αγώνων ενδύοντας τους με την αίγλη, το δέος αλλά και το μυστήριο του αρχαίου κόσμου. Η Αφή της Ολυμπιακής Φλόγας γίνεται παραδοσιακά στην Αρχαία Ολυμπία και υπεύθυνη για την διεξαγωγή της είναι η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Με τη βοήθεια κοίλου κατόπτρου και όπως ορίζει το τελετουργικό, την Αφή την κάνει η Πρωθιέρεια στο χώρο του ναού της Ήρας (Ηραίον), στον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας. Εκεί η πρωθιέρεια ζητά τη βοήθεια του θεού του ήλιου Απόλλωνα ώστε να ανάψει η δάδα απαγγέλοντας την επίκληση.

Δημιουργός της δάδας που χρησιμοποιείται σήμερα είναι ο Ηλίας Λαλαούνης ο οποίος τη δημιούργησε μετά από ειδική παραγγελία του Χουάν Αντόνιο Σάμαρανζ επ’ ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων στη Βαρκελώνη, εμπνευσμένος από  τις ραβδώσεις στις κολώνες των αρχαίων ναών της κλασσικής περιόδου

Η πρώτη πρωθιέρεια ήταν η Κούλα Πράτσικα, ηγετική μορφή του ελληνικού χορού, στην οποία το  1927, στις πρώτες Δελφικές Εορτές που αναβιώσαν το αρχαίο δράμα, η Εύα Πάλμερ-Σικελιανού είχε εμπιστευθεί το ρόλο της Κορυφαίας στην παράσταση του Προμηθέα Δεσμώτη. Την διαδέχθηκε το 1948 η Μαρία Αγγελακοπούλου και το 1952 η Ξανθίππη Πηχεών-Θεολογίτη.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη SPORTALLY (@sportally)

Η Αλέκα Κατσέλη θα ήταν η πρωθιέρια- έμβλημα για τις επόμενες Ολυμπιάδες ενώ η Μαρία Χορς θα αναλάμβανε την χορογραφία του τελετουργικού από το 1964 και μετά. To 2008 την χορογραφία της τελετής ανέλαβε η Άρτεμις Ιγνατίου βοηθός της Μαρίας Χορς από το 1988.

Την Αλέκα Κατσέλη διαδέχθηκε η Μαρία Μοσχολιού από το 1968 μέχρι και το 1980. Τη σκυτάλη πήρε για τις δύο επόμενες Ολυμπιάδες η Κατερίνα Διδασκάλου. Θα ακολουθούσε το 1992 η Μαρία Παμπούκη. Το 2000 πρωθιέρεια έγινε η Θάλεια Προκοπίου που ‘άναψε τη φλόγα και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.

Ακολούθησαν η Μαρία Ναυπλιώτου, η Ινώ Μενεγάκη, η Κατερίνα Λέχου, η Ξανθή Γεωργίου και φέτος η Μαίρη Μηνά. Οι στολές που σχεδίασε για την τελετή η Μαίρη Κατράντζου δίχασαν για πρώτη φορά, καθώς οι χιτώνες που είχαν σχεδιάσει στο παρελθόν ονόματα όπως η αξέχαστη Σοφία Κοκοσαλάκη  είχαν τύχει ευρείας αποδοχής και θαυμασμού.

Cover Photo: Getty Images/Ideal Image